Hipokrat, tıbbın temellerini atan, hastalıklara doğaüstü değil bilimsel açıklamalar getiren ve modern tıp anlayışının öncüsü sayılan antik bir düşünürdür. M.Ö. 5. yüzyılda Kos Adası’nda doğan Hipokrat, hastalıkları tanrılardan gelen cezalar olarak görmek yerine, insan bedenindeki dengesizlikler çerçevesinde değerlendirmiştir.

Onun döneminde tıp, mitlerle ve dini ritüellerle iç içeydi. Ancak Hipokrat, gözleme ve deneyime dayalı bir yaklaşım geliştirerek hekimliği bilimsel bir zemine oturtmaya çalıştı. Özellikle dört sıvı (kan, balgam, sarı safra, kara safra) kuramı, bedenin sağlıklı işleyişini açıklamak için yüzyıllar boyunca temel kabul edilmiştir.

Bugün hâlâ adını taşıyan “Hipokrat Yemini”, yalnızca tıbbın değil, etik değerlerin de kurucusu olarak kabul edilmesini sağlar. Bu yemin, hekimlerin hastalarına karşı sorumluluklarını ve mesleki ahlakı vurgulayan evrensel bir ilkeler bütünüdür.

Ahmegon’un koleksiyonunda yer alan Hipokrat biblosu, yalnızca tarihi bir figürü değil, insan sağlığına adanmış bir yaşam felsefesini temsil eder. Bu anlamlı biblo, tarih biblo figurleri kategorisinde yer almakla birlikte, bilimin insana hizmet ettiği bir çağın sembolüdür.